Adran 2 – cyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE
27.Mae adran 2 o’r Ddeddf yn diffinio cyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE at ddiben y Ddeddf fel darpariaeth a wneir gan Weinidogion Cymru mewn rheoliadau o dan adrannau 3 a 4 o’r Ddeddf, darpariaeth sy’n parhau mewn effaith o dan neu yn rhinwedd rheoliadau a wneir o dan adran 4 neu ddarpariaeth a bennir gan Weinidogion Cymru mewn rheoliadau o dan adran 5. Bydd y mwyafrif o gyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE yn seiliedig ar y corff o gyfraith yr UE a deddfwriaeth weithredu ddomestig a fydd yn peidio â chael effaith mewn cyfraith ddomestig yn rhinwedd diddymu adran 2(1) a (2) o DCE 1972. Mae cyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE hefyd yn cynnwys categori pellach o gyfraith ddomestig nad yw’n dibynnu ar DCE 1972 er mwyn i’w effaith barhau mewn cyfraith ddomestig; hynny yw, darpariaeth a wneir mewn neu o dan ddeddfwriaeth sylfaenol ac eithrio DCE 1972.
28.Mae cyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE hefyd i gynnwys unrhyw ychwanegiadau neu addasiadau a wneir i’r corff hwnnw o gyfraith ar unrhyw adeg yn y dyfodol. Diffinnir ‘addasu’ yn adran 20(1) o’r Ddeddf ac mae’n cynnwys diwygio, diddymu neu ddirymu. Hyd yn oed os caiff darpariaeth yng nghyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE ei diddymu neu ei dirymu a bod darpariaeth newydd yn cael ei rhoi yn ei lle, mae adran 2, wedi ei darllen ochr yn ochr ag adran 20(1), yn ei gwneud yn glir y gallai’r ddarpariaeth newydd fod yn rhan o gyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE o hyd. Bydd pa un a yw darpariaeth newydd o’r fath yn rhan o gyfraith Cymru sy’n deillio o’r UE mewn gwirionedd yn dibynnu ar yr amgylchiadau a’r bwriad sy’n sail i’r addasiad.
