11.—(1) Ni chaiff person reoli practis deintyddol preifat oni bai bod y person yn addas i wneud hynny.
(2) Nid yw person yn addas i reoli practis deintyddol preifat oni bai—
(a)bod y person hwnnw yn addas o ran ei uniondeb ac o gymeriad da i reoli’r practis deintyddol preifat; a
(b)gan roi sylw i faint y practis deintyddol preifat, y datganiad o ddiben a nifer y cleifion a’u hanghenion—
(i)bod gan y person y cymwysterau, y sgiliau a’r profiad angenrheidiol i reoli’r practis deintyddol preifat; a
(ii)bod y person yn gallu gwneud hynny oherwydd ei iechyd, ar ôl i addasiadau rhesymol (os oes rhai) gael eu gwneud; a
(iii)bod gwybodaeth neu ddogfennaeth lawn a boddhaol, yn ôl y digwydd, ar gael mewn perthynas â’r person mewn cysylltiad â phob un o’r materion a bennir yn Rhan 1 o Atodlen 3.
(3) Wrth asesu cymeriad person at ddibenion paragraff (2)(a), rhaid i’r materion a ystyrir gynnwys y rhai a restrir yn Rhan 2 o Atodlen 3.
(4) Pan fo person yn rheoli mwy nag un practis deintyddol preifat, rhaid iddo dreulio amser digonol ym mhob practis i sicrhau bod y practis yn cael ei reoli’n effeithiol.